Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
indukcyjność — ż V, DCMs. indukcyjnośćści, blm 1. «fakt stosowania w rozumowaniu lub badaniach naukowych metody indukcji; metoda indukcyjna» 2. fiz. «wielkość charakteryzująca oddziaływanie indukcyjne obwodów z prądem elektrycznym; współczynnik indukcji» ∆… … Słownik języka polskiego
henr — m IV, D. a, Ms. henrnrze; lm M. y fiz. «jednostka indukcyjności; indukcyjność obwodu elektrycznego, w którym prąd zmieniający się równomiernie o 1 amper na sekundę wzbudza siłę elektromotoryczną 1 wolta (skrót: H)» ‹od nazwiska fizyka› … Słownik języka polskiego
indukcja — ż I, DCMs. indukcjacji; lm D. indukcjacji (indukcjacyj) 1. «w logice: rozumowanie polegające na wyprowadzaniu wniosków ogólnych z przesłanek będących szczególnymi przypadkami tych wniosków; w naukach empirycznych: metoda badawcza prowadząca do… … Słownik języka polskiego
induktor — m IV, D. a, Ms. induktororze; lm M. y 1. chem. «dodatek inicjujący lub przyśpieszający reakcje chemiczne, lecz nie będący katalizatorem» 2. elektr. «napędzana ręcznie prądnica magnetoelektryczna prądu zmiennego małej mocy» 3. elektr. «w układach… … Słownik języka polskiego
